www.sieghai.fora.pl

Sieghai

Jak dokonywać czarowania runami ?

Znajdź stosowne miejsce na odczytywanie run.

Nie powinno być niczego przeszkadzającego lub męczącego. Spróbuj siąść twarzą ku północy jeśli możliwe, kierunku Bóstw w mitologi norweskiej. Rozłóż małą białą płachtę na powierzchni przodem ku ciebie. Twe prace z runami bedą się odbywać na tej płachcie. Ta płachta chroni je przed zabrudzeniem a także jest formą granicy dla czarowania.

Starannie sformułuj swe zapytanie w umyśle.

Poświęć na to nieco czasu, gdyż bardzo ważne jest to byś nie zmienił zapytania podczas gdy będziesz odczytywać runy. Dopiero gdy będziesz miał ściśle sprecyzowane w umyśle zapytanie, zacznij łagodnie mieszać runy w ich woreczku lub pojemniku. Kontynuuj mieszanie run do czasu aż poczujesz sie zmuszony wybrać kilka run. (Dlatego właśnie bardzo ważne jest by runy miało te same krawędzie i wymiar: byś nie mógł rozpoznać run po dotyku.)

Kontynuj mieszanie i wybieranie dopóki nie będziesz miał pełnej liczby/ilości run przed sobą zgodnie z sposobem rozkładania jaki używasz. Pilnuj kierunku i kolejności w jakiej wykładasz runy, kładąc je na właściwych pozycjach zgodnie z sposobem rozkładania jaki wybrałeś. Możesz użyć rozkładu podobnego do Tarota lub jednej z metod opisanych poniżej.

Runy są wyrocznią, wyrocznią której wypowiedzi są niejasne.

Każda runa może znaczyć wiele różnych rzeczy. To właśnie od czarujących runami decydują jakie mają znaczenie zostanie użyte odnośnie zapytania z którym się przychodzi. Możesz zawsze dawać głębszą interpretację przez twą własną "dobrą" reakcję na znaczenie run. Jednakże, nie oszukuj się, twierdząc że masz całkowicie odmienne zrozumienie znaczenia, niż tradycyjna interpretacja.

Trzymaj się poznanych interpretacji, lecz ucz się również rozszerzania ich znaczeń poprzez przenikliwość i medytację.

Proste czarowanie

Jest to jedna z wielu dróg czarowania runami. Sięgnij do sakiewki z runami, pomieszaj nimi dokoła trochę i weź pęk. "Czaruj" nimi na białej płachcie i zobacz jak znaki spadają po tym jak je rozsypiesz. Niektóre będą odwrócone [z strony tyłu, nie widać symboli runicznych] - te ignoruj. Jeśli runa jest odkryta do góry nogami, wtedy ma inne znaczenie. Kombinacja widocznych run oddziałuje na interpretację. Czasami runy "śpiewają" do ciebie, i ich odpowiedź dla ciebie jest niesamowicie łatwa/jednoznaczna.

Czarowanie Norn

Norny są norweskimi boginiami losu. Urdh jest boginią przeszłości, lub tego co było. Verdhandi jest boginią teraźniejszości, tego co jest. Skuld jest boginią przyszłości, tego co będzie. Los lub wyrd jest bardzo ważnym czynnikiem w starożytnej psychologii.

Czary Nonr są bardzo proste, bazujące na trzech runach, wyciąganych pojedyńczo z sakiewki i kładzionych w rządku/rowku. Jeśli odwrócone, przerzuć je niczym kartki w książce. Pierwsza runa przedstawia przeszłość sytuacji z zapytania. Następna wskazuje teraźniejszość, ścieżkę która obecnie dotyczy zapytania. Trzecia sugeruje przyszłość, jaka wychodzi z podążania obecną ścieżką.

Czarowanie dziewięciu run

"Ta metoda daje dokładny wgląd w osobistą sytuację, dostarcza wnikliwości to miejsca gdzie są w okresie ich duchowej ścieżki, wyjaśnia wybory i możliwe wyjścia im dostępne. Dziewięć jest magiczną liczbą w norweskiej mitologii. Wybierz dziewięć run i losuj je w sakiewce. Przytrzymaj je między dłońmi na moment, i skup się na zapytaniu (jeśli masz jedno). Następnie rozsyp runy na tabliczce, podłożu, lub płachcie jeśli jakąś masz. Czytaj runy po podniesieniu ich z ziemi. One odnoszą się do obecnej sytuacji i okoliczności jej towarzyszącej. Sposób odczytywania run jest bardzo subiektywny, lecz ogólnie, runy leżące w środku są bardziej bezpośrednio objaśniające od tych leżących na brzegach/poboczu, które są mniej ważne lub przedstawiają bardziej ogólne oddziaływania.

"Runy które są bliżej siebie lub nawet się stykają czesto sprzyjają każdym innym, lub mogą zawsze przedstawiać poprzedzające je rzeczy, gdy runy opadną na przeciwną stronę wzorem, często przedstawiają wpływy przeciwności. Czasami, runy spadną zupełnie poza płachtę lub tabliczkę. Niektórzy ludzie uważają takie runy za szczególnie znaczące, podczas gdy pozostałe zupełnie ignorują.

"Gdy spojrzysz na runy które wylądowały symbolami ku górze (i zapamiętasz jakie one są), zawróć resztę run bez przesuwania ich z ich miejsc. Przedstawiają zewnętrzne lub przyszłościowe wpływy i stanowią możliwy punkt wyjścia. To od ciebie zależy decyzja jak odczytasz według wzorca ich różne pozycje jak odczytasz ich znaczenie, lecz jeżeli podchodzisz zgodnie z kilkoma ogólnymi zasadami, spróbuj je gdzieś zatknąć. Jak już powiedziano przedtem, zwięzłość jest bardzo ważna. Niemniej, runy odczytywane wedle ich natury są bardzo płynną, subiektywną rzeczą. Staraj się nie narzucać zbytnio swego nakazu w swym odczytywaniu poprzez wymyślenie umieszczania znaczenia dla każdego trójkąta, kwadratu i czterokąta. Runy są niczym ludzie - nigdy nie poznasz jaka jest ich wola dopóki się z nią nie zapoznasz.

Spójrz na wzorzec i związki/zależności które pojawiają się przy każdym ich odczytywaniu i zobacz jaki jest sens ich przesłania do ciebie." ("Runic Journey",Jennifer Smith)

Czarowanie na podłożu

Patyczki runiczne (drewienka na których są naniesione symbole runiczne) pracują najlepiej przy czarowaniu na podłożu.
Używa się ich bardzo łatwo, podrzucając wszystkie 24 na ziemię i odczytując runy które upadły prawidłowo (symbolami ku górze), w pozycji w jakiej wylądowały. Ich względne położenie oddaje ich stosunkii powiązania. Dla przykładu, jeśli dwie stojące runy są blisko lub stykają się a zarazem leżą prawie równolegle, wtedy te runy są spokrewnione. Jeśli się krzyżują, wtedy są sobie przeciwne. Jeśli są wyraźnie pod kątem, także musisz rozważyć grupy działania, i jedną odległą oraz główny kierunek.
Ta technika jest oparta przede wszystkim o intuicję. Zaczynając od tego jak nie należy rozpraszać ułożenia runy, upodobniając runy do tarota. Między 4 a 8 runą generalnie lądują pionowo, leżące po prawej stronie mają największe znaczenie w odpowiedzi na zapytanie. Zapewne spotkaliście się w książkach o runach lub opisujących run, z tzw. "pustą runą" zwaną "Runą Odina", lub "Runą Wyrd".
Jest to wydatnią przesłanką, iż autor owych tekstów nie jest zbytnim autorytetem z tematyki run. Nie ma żadnych historycznych dowodów które wskazują iż w magii run używano kiedykolwiek "pustej runy".
Już samo w sobie jest to dowodem, ponieważ runy są symbolami, nie zaś tabliczkami na które je naniesiono.
Widzieliście kiedyś pusty symbol ?
Oczywiście że nie - to oksymoron.

W piśmie runicznym, przerwa, kropka lub dwukropek mogą przerywać symbole lub słowa.
Czasami nie jest używana żadna przerwa i symbole runiczne są ciągłe.
Runy można zapisywać z lewej do prawej lub z prawej do lewej.
Czasami nawet z góry na dół lub odwrotnie.
Utrudnia to odczytywanie zapisu runicznego, zwłaszcza że poszczególne symbole runiczne oraz język zmieniły się wraz z upływem lat.
Nawet futhark zmienił się z biegiem czasu.
To dlatego właśnie starożytne zapisy runiczne są często niejasne lub mogą być odczytywane na wiele sposobów.
Niezależnie od użytego języka, futharku lub stylu użytego przy zapisywaniu, nigdy nie używano "pustej" runy.

Bidrunami nazywamy kilka run połączonych w jeden symbol/znak czasami mylony z sigilami.

Zasady tworzenia bidrun są takie same jak przy wykonywaniu symboli runicznych - mogą być słowem, imieniem lub nazwą bytów wyższych. Runy użyte w bidrunach mogą mieć zmienione ułożenie przestrzenne (odwrócone, odbicie lustrzane) lecz powinny być wyważone i harmoniczne.

Bidrunę można zawsze stworzyć na kilka sposobów. Konstruując bidrunę można ją "uziemiać" - czyli łączyć dwa dolne końce poziomą linią by wzmocnić siłę oddziaływania symbolu runicznego i dodać jej materialności. "Uziemiania" nie stosuje się w przypadku bidrun 'stojących' na jednej nodze / podstawie, tzn. posiadających jedną główną linię pionową osi. Należy uważać by liczba run w bidrunie nie przekraczała pięciu symboli, i by każdy użyty symbol runiczny zachował swą czytelność/inwidualność - by nie 'gubiły się' w zbyt zawiłym symbolu.

Symbol powinien być wyważony i harmoniczny - to podstawowy wymóg wobec bidrun. Nie musi być symetryczny, chociaż wiele bidrun właśnie tym się wyróżnia. Nieważne w którą stronę skierowane są symbole runiczne oraz sposób ich ułożenia i rozkładu. Pamiętać także trzeba, iż łącząc się jedne z drugimi tworzą nowe, tzn. zamaskowane/ukryte runy. Powstają one w wyniku połączenia poprzednich symboli runicznych i należy uważać, by nie naruszyły harmonii twej bidruny.

Zaklęcia Runiczne

Słowa spotykane w różnych magicznych napisach wywodzą się prawdopodobnie początkowo z zestawień runicznych symboli/run sporządzonych w celach magicznych, które wraz z upływem czasu nabrały znaczenia szczególnie ważnych słów. Z powodu dość umownego przypisywania im znaczeń, stwarzają teren do badań i rozmyślań. Zaklęć runicznych używano przede wszystkim na broni i ozdobach, nanosząc je najczęściej metodą grawerowania lub żłobienia.

Galdry

Galdry to nazwa znaków runicznych zamkniętych w kole. Mogą nimi być zarówno runy, znaki wiedźm jak też i innego rodzaju znaki i symbole runiczne.
Galdr może być po prostu znak/symbol wpisany w koło, a także posiadający symetrię promienia. Koło symbolizuje w galdrach więź z otaczającym wszechświatem - mikrokosmosem (światem duchowym) i makrokosmosem (światem materialnym).

Znaki Wiedźm

Nazwa wywodzi się z języka niemieckiego - Hexezeichen - oznaczające Znaki wiedźm - gdyż tworzenie ich było głównym zajęciem kobiet uprawiających wiedźmiarstwo (współcześnie - wicca). W odróżnieniu od bidrun (w których najważniejsze są zwartość i równowaga optyczna symbolu), znak wiedźm skupia się na estetyce - tzn. artystyczności symbolu, co powoduje wzrost magicznej siły symbolu.
Najbardziej widocze jest to poprzez stylizowanie symboli - wręcz przekształcanie sztywnych lini symboli runicznych w łagodne linie przypominające symbole roślinne lub zakrzywione, falujące znaki.

Runy Teutońskie łączone

Ta technika wykonywania symboli opiera się na wykorzystaniu dwóch głównych run przynoszących szczęście jako podstawy symbolu.

Palindromy

Palindromami nazywamy runiczne napisy identycznie brzmiące odczytywane normalnie jak i wspak. Uważano jes za związane z światem umarłych, gdyż najczęściej występują na kamieniach nagrobnych czasami od ich wewnętrznej strony. Ich zastosowanie, było podobne jak rozsypywanie wokół grobu świeżo zmarłych, ziaren maku, piasku lub bobu - by przeszkodzić duchom umarłych powrót do świata żywych poprzez wabienie ich w pułapkę polegająca na tym iż odczytując koniec palindromu odczytuje się zarazem jego początek co powtarza się raz po raz - zupełnie jak w pułapce luster.
Tworząc palindromy nie powinno się powtarzać jednej i tej samej runy w jednym skrypcie/napisie runicznym więcej niż trzy razy.